نوشتجات

ابزار ارزشمندی است. با آن می‌توانیم از احوال دنیا و آدم‌هایش باخبر شویم و از ندانستن‌هایمان کم کنیم. می‌توانیم به داد همدیگر برسیم وقتی سردرگم و افسرده و عصبانی و غمگین هستیم. می‌توانیم شادمانیِ جمعی کنیم وقتی خوشحالیم و حتی در کمال ناباوری در بعضی از گروه‌ها می‌توانیم بدون خودسانسوری، دعوا، دلخوری و قضاوت، درباره‌ی عقاید شخصی‌مان در باب مذهب و سیاست و اجتماع حرف بزنیم.
با این‌همه، هفته‌ی پیش از خودم پرسیدم:
آیا من روزانه به این همه اطلاعات و ارتباطات نیاز دارم؟