نوشتجات

نوشتن و ننوشتن, انتخاب بین زنده ماندن و مُردن است.

نوشتجات

نوشتن و ننوشتن, انتخاب بین زنده ماندن و مُردن است.


+ خانه  
+ نظرات در معرض ديد عموم قرار نمي‌گيرند. + گاهي مطلبي بارها دچار تغيير مي‌شود. + جمله‌ي سردرِ وبلاگ از يحيي قائدي‌ست.

۲ مطلب در ارديبهشت ۱۳۹۴ ثبت شده است

بعضی‌ها در جهان سوسک می‌خورند. بعضی‌ها مار می‌خورند. بعضی‌ها کرم می‌خورند. بعضی‌ عرب‌ها هم ملخ می‌خورند. بعضی ایرانی‌ها هم دنبلان گوسفند (بیضه) را کباب می‌کنند و می‌خورند. اما این که هی به عرب‌ها می‌گوییم «ملخ‌خور» چه معنایی می‌تواند داشته باشد!
من فکر می‌کنم معنایش این است که ما از دل فرهنگ تحقیر برآمده‌ایم. هر چند از آن آسیب دیده‌ایم اما چیز دیگری هم بلد نشده‌ایم. شاید به زبان با آن مخالفت کنیم اما عملاً در رفتارمان، آدم‌هایی تحقیرکننده‌ایم.
تجاوز هم داستانش همین است. وقتی تیتر ساختگی «تجاوز صد هزار نفری به آل سعود» صدها لایک می‌خورد و دست به دست می‌چرخد، معنایش این است که صدها پتانسیل «بالقوه» برای تجاوز کردن داریم، اگر خوشبینانه بیندیشیم که هیچ کدام هنوز «بالفعل» نشده اند.


هیچوقت داستان بهشتِ پُر از حوری و جهنم ِ پُر از آتش، جذابیت چندانی برایم نداشته است. مدت‌هاست تنها به یک بهشت و جهنم ایمان دارم که آن هم این‌جاست، توی خودم! صدقه‌ی سر ِ انتخاب کردن‌هایم.
اما بعضی شب‌ها خواب‌های وحشتناکی می‌بینم با تصاویر ترسناک و احساسات عمیق رنج‌آوری که در بیداری، هیچوقت تجربه‌شان نکرده‌ام. بعد بیدار می‌شوم و نفس‌زنان روی تخت می‌نشینم. در آن لحظات دیرگذر و دردناکِ از خواب کنده‌ شدن که «خواب دیده‌ای» گفتن‌های «ف» راه به جایی نمی‌برند، ناگهان ایمان راسخ پیدا می‌کنم که یک جایی یک جهنم خوفناک و نفرینی هست. جهنمی که این خواب ها از آن می‌آیند.