نوشتجات

مهم ترین اشتباه های واقعی زندگی ام را به این خاطر مرتکب شده ام که از چشم اطرافیان، خوب قضاوت شوم. هر چند در آن هم موفق نبوده ام. ولی همچنان دارم همان رویه را تکرار می کنم به همان دلیل واهی که البته با مرور زمان، لباس های جدیدی تنش پوشانده ام. یکی از لباس های قشنگی که بر آن پوشانده ام «بر هم نزدن آرامش روانی عزیزان» است.
اما این همه سال راکد و مرداب وار زیستم تا که امروز به این یقین برسم که این ها، همه اش نقابی است که بر چهره ی ترس ها و بزدلی هایم نهاده ام.
که پادرهوایی هایم، نه از ترس رویارویی با دیگران، که از سر وحشتم از رویارویی با خویش است.