نوشتجات

قدیم ترها که وبلاگ می نوشتم، به محض اینکه با احساس یا رویای تازه ای درگیر می شدم، به سرعت آن را می نوشتم. تمرین ِ «خود را زندگی کردن» بود. حس رهایی رسوا کننده ای داشت.
از وقتی نوشتن در این وبلاگ را شروع کرده ام، بعضی چیزها را بعد از گذشت مدت زمانی، می نویسم. بعضی چیزها را اصلا نمی نویسم. تمرین ِ «بردباری» است. حس عاقلانه ی آزاردهنده ای دارد.