نوشتجات

درست وسط سرفه ها و سردردهای جانفرسای برونشیتم که یک هفته ی تمام، توان نشستن را هم از من گرفته بود، در حالی که مهتا جیش داشت، آب می خواست، گرسنه بود و ناهار نداشتیم و مادرم رفته بود خانه ی مادربزرگم و خواهرم سخت مریض بود و «ف» درگیر جلسات هم اندیشی اش بود و فکر امتحانات پایان ترم داشت دیوانه ام می کرد ... دریافتم که در این وانفسا، فقط خودم هستم و خودم.
بلند شدم، روسری را محکم به دور سرم بستم، مهتا را بردم دستشویی، بطری آب را از یخچال درآوردم و زودپز را گذاشتم روی گاز.