نوشتجات

بعضی کلمه ها خیلی کوتاه اند. بعضی کلمه ها خیلی بلندند و بعضی کلمه ها خنده دارند.
کلمه ها به شما کمک می کنند تا بتوانید چیزهای مهمی را بگویید: «دوستت دارم!» «متشکرم که به من کمک کردی!»
بعضی وقت ها شما کلمه ها را با صدای بلند می گویید. گاهی کلمه ها را آرام و نرم بر زبان می آورید. گاهی هم به شکل آواز در می آیند. کلمه ها مال شما هستند. شما می توانید کلمه ها و نحوه ی گفتن آن ها را انتخاب کنید. کلمه های شما می توانند باعث ناراحتی دیگران بشوند یا به آن ها کمک کنند.
این کلمه ها کمک کننده و مفیدند: «بیا با هم نقاشی کنیم.» «من از اینکه با هم دوستیم خیلی خوشحالم!» «می خوای از این با هم استفاده کنیم؟»
این ها کلمه های ناراحت کننده هستند: «تو نمی تونی با ما بازی کنی!» «چقدر لباست زشته!» «تو احمقی» « گمشو!»
تو وقتی حرف های ناراحت کننده می شنوی، چه احساسی پیدا می کنی؟ عصبانی می شوی، غمگین می شوی، می ترسی، احساس تنهایی می کنی ... وقتی کلمه های ناراحت کننده می شنوی چه کار می توانی بکنی؟ می توانی بگویی: «کلمه ها برای ناراحت کردن دیگران نیستند. لطفا اون کلمه ها رو نگو!»
تو وقتی حرف های ناراحت کننده می زنی چه احساسی پیدا می کنی؟ شاید احساس پشیمانی می کنی. یک کاری هست که تو می توانی انجام بدهی! می توانی حرف هایت را پس بگیری. اینطوری: «من نباید اون حرف ها رو می زدم!» دو کلمه ی خوب دیگر هم هست که می توانی بگویی: «من متاسفم!» این دو کلمه ی کوچک می توانند کمک بزرگی باشند.

کلمه ها برای اذیت کردن نیستند، الیزابت وردیک، تصویرگر ماریه کا هین لین، ترجمه ی افسانه طباطبایی، نشر چکه با همکاری نشر شهر قلم.